Darmowy serwis społecznościowy, który powstał w 2016 r. jako projekt programisty, Eugena Rochko. Zyskująca na popularności platforma na pierwszy rzut oka posiada funkcjonalności przypominające Twittera, jednak działa na zupełnie innych zasadach. Mastodon nie korzysta z algorytmu, który wyświetla użytkownikom bardziej klikalne treści – posty wyświetlane są w kolejności chronologicznej.
Użytkownicy Mastodon mogą udostępniać toostsy, czyli wpisy o długości między 500 a 2048 znaków (w zależności od administratora serwera), mogą obserwować innych użytkowników, dodawać materiały graficzne, wizualne czy audio. Jednak w przeciwieństwie do Twittera, Mastodon działa na zasadzie idei Fediwersum (fediverse — federated universe — sfederowane uniwersum), czyli sieci rozproszonych serwerów (tzw. instancje), które komunikują się ze sobą na podstawie zdecentralizowanych protokołów sieciowych ActivityPub lub OStatus. Fediwersum jest częścią oprogramowania typu open source, który pozwala każdemu użytkownikowi prowadzić własne serwisy społecznościowe przy użyciu tego konkretnego oprogramowania. Do tej federacji, oprócz Mastodont, należy również PeerTube (alternatywa dla Youtube) czy Pixelfed (alternatywa dla Instagrama).
Dla każdego wpisu możesz ustawić widoczność (podobnie, jak to jest na Facebooku): dla każdego, dla obserwujących, dla wspomnianych we wpisie. Możesz też ustawić język wpisu, co jest bardzo wygodne, jeśli publikujesz w kilku językach albo wyszukujesz wpisów w konkretnym języku.
Dwie interesujące opcje:
- CW, czyli Content Warning – możesz ustawić ostrzeżenie o treści. Jeżeli podejrzewasz, że Twoja widownia z jakiegokolwiek powodu powinna zostać ostrzeżona – możesz to włączyć i ustawić własną treść ostrzeżenia. Jeśli wejdziesz na mój profil, znajdziesz tam na przykład… angielski dad joke.
- Ankiety – podobnie jak na Twitterze czy LinkedInie.