Cyprian Norwid urodził się 24-go września w 1821 roku w mazowieckiej wiosce Laskowo-Głuchy pod Radzyminem. Był polskim poetą, prozaikiem, dramatopisarzem, eseistą, grafikiem, rzeźbiarzem, malarzem i filozofem. Po wielu niepowodzeniach w życiu w lutym 1853 roku postanowił wyemigrować do Nowego Yorku. Jednak po wybuchu wojny w czerwcu 1854 roku wrócił do Europy i zamieszkał w Londynie. Działalność Norwida ożywiła się podczas wybuchu powstania styczniowego kiedy to wydał kilka utworów. W tym czasie rozpoczął pracę nad poematem ,,Quidam”, w 1866 ukończył pracę nad ,,Vade-mecum”.W następnych latach powstał m.in. cykl ,,Czarne kwiaty” oraz ,,Poezje” który był jedynym opublikowanym za jego życia wyborem twórczości. Nie znalazły jednak one uznania publiczności i krytyków. W następnych latach Norwid zachorował na gruźlicę. Został on umieszczony w Domu św. Kazimierza na peryferiach Paryża. Spowodowało to jego samotność, izolację i zgorzknienie. Prowadził on pamiętnik, w którym przechowywał ważne dla siebie listy i zdjęcia a kiedy samotność bardzo mu dokuczała wyjmował te zdjęcia i wieszał je na ścianie. W ostatnich latach życia napisał m.in. ,, Miłość czysta u kąpieli morskich”, nowele ,,Sygmat”, ,,Ad leones!” i ,,Tajemnica lorda Singelworth”. Poeta umarł w śnie 23 maja 1883-go roku w Paryżu. Zaraz po jego śmierci w czasie porządkowania pokoju spalone zostały papiery zgromadzone w kufrze pisarza. Po pięciu latach jego zwłoki zostały przeniesione z cmentarza w Ivry do polskiego grobu zbiorowego na cmentarzu w Montmorency. Twórczość Norwida doczekała się odkrycia dopiero w roku 1897 kiedy to na tom ,,Poezji” natrafił przypadkowo Zenon Przesmycki-Miriam. Pierwsza edycja ,,Pism wszystkich” ukazała się w latach 1971-1976.