Maria Bratkowska (1887-1973)
…Pozostało po Niej to, co najpiękniejsze może zostać po człowieku i nauczycielu – wdzięczna ludzka pamięć.
MARIA BRATKOWSKA urodziła się 25 lipca 1887 roku, ukończyła szkołę artystyczną oraz kursy rysunkowe przy muzeum rzemiosła i sztuki stosowanej. Od 1908 roku pracowała w szkole Rzemiosł i Przemysłu Artystycznego w Warszawie. W tym czasie zorganizowała warsztaty tkackie oraz pracownie kilimów w Ostrołęce. W 1915 roku z polecenia Komitetu Obywatelskiego założyła pierwszą miejską szkołę rękodzielniczą. Była współautorką dokumentacji architektonicznej dzisiejszego gmachu przy ulicy Kazimierzowskiej, którego budowę rozpoczęto w 1928 roku. Po wybuchu II wojny światowej cały czas pełniła funkcję dyrektora. I miejskiej szkoły zawodowej żeńskiej przy ulicy Kazimierzowskiej 60. W latach okupacji pomimo zamknięcia przez Niemców Szkoły Maria Bratkowska organizowała tajne nauczanie w prywatnych mieszkaniach na terenie Warszawy. Po wydaniu zezwolenia na prowadzenie rocznych szkół zawodowych Pierwsza miejska szkoła zawodowa żeńska prowadzona przez dyrektor Marię Bratkowską. Nawiązała ona współpracę ze szkołami ogólnokształcącymi w wielu punktach Warszawy. Tworzyły się filie szkoły. Pod pretekstem nauki rzemiosła przerabiano program liceum ogólnokształcącego. Szkoła kryła 8 gimnazjów m. in.:
- Królowej Jadwigi
- Jana Kochanowskiego,
- Hoffmanowej.
Po wyzwoleniu Maria Bratkowska była dalej dyrektorką szkoły i aktywnie działała w związku nauczycielstwa polskiego pełniąc funkcję przewodniczącej sekcji Szkół Zawodowych. W okresie kultu jednostki M. Bratkowską odwołano ze stanowiska dyrektora szkoły. Po październiku roku 1956 została zrehabilitowana i w dniu pierwszym sierpnia 1957 powróciła na stanowisko dyrektora szkoły. Ofiarowała szkole plac nad morzem zakupiony z własnych oszczędności. W uznaniu zasług M. Bratkowska została odznaczona:
Złotym Krzyżem Zasługi,
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego,
Odznaką Przyjaciela Dzieci.
Zmarła 6 sierpnia 1973 roku, a Jej grób znajduje się na Starych Powązkach – kwatera 105 rząd 3 grób 27 (mapka poniżej).
Każdego roku młodzież i nauczyciele szkoły składają kwiaty oraz zapalają znicze na grobie patronki szkoły.
