Ignacy Łukasiewicz – pionier światowego przemysłu naftowego, wynalazca lampy naftowej, działacz niepodległościowy, społecznik i filantrop. W roku 2022 przypadają 200. rocznica urodzin i 140. rocznica śmierci tego wybitnego Polaka. Nie bez przyczyny to ten właśnie rok ogłoszony został Rokiem Ignacego Łukasiewicza.
Ignacy Łukasiewicz urodził się w 1822 roku w Zadusznikach w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim. Na chrzcie otrzymał imiona Jan Boży Józef Ignacy. Pochodził ze szlacheckiej rodziny inteligenckiej o ormiańskich korzeniach.
Jego ojciec, Józef Łukasiewicz pieczętujący się herbem Łada, był posesorem (dzierżawcą) folwarku i żołnierzem Tadeusza Kościuszki, a matka to Apolonia ze Świetlików. Ignacy miał czworo rodzeństwa: Marię, Emilię, Aleksandra i Franciszka.
Ignacy uczęszczał do gimnazjum w Rzeszowie, do którego rodzina Łukasiewiczów przeprowadziła się w 1830 roku. W gimnazjum Ignacy nauczył się języka niemieckiego i łaciny. Ułatwiło mu to dalszą edukację, którą podjął dopiero po jakimś czasie, gdyż niekorzystna sytuacja materialna rodziny zmusiła go do przerwania kształcenia po czterech latach w gimnazjum.
Ignacy musiał wcześnie podjąć pracę. Został praktykantem w aptece Antoniego Swobody w Łańcucie. Była to praca, ale jednocześnie nauka w zakresie chemii i farmacji. Po czterech latach praktyki w sztuce aptekarskiej zdał pierwszy egzamin zawodowy. Z tytułem pomocnika aptekarskiego podjął pracę w aptece obwodowej magistra Edwarda Hubla w Rzeszowie, cały czas dokształcając się w zawodzie aptekarza.
W tym samym czasie Łukasiewicz rozpoczął swą działalność w organizacjach demokratyczno-niepodległościowych. Już wtedy władze austriackie zwróciły na niego uwagę – został zarejestrowany jako obywatel politycznie podejrzany.
Zachęcamy do zapoznania się z wystawą szkolną poświęconą Ignacemu Łukasiewiczowi.
