Helena Modrzejewska – ikona stylu

Helena Modrzejewska – polsko-amerykańska aktorka drugiej połowy XIX w., specjalizująca się w trudnym dramatycznym repertuarze teatralnym. Najbardziej ceniła sobie sztuki Williama Szekspira i Friedricha Schillera. Jej sztandarowymi rolami były tytułowe postaci sztuk: Adriana Lecouvreur Eugène’a Scribe’a i Ernesta Legouvé oraz Maria Stuart Schillera.
Grała wszystkie szekspirowskie heroiny: Julię w Romeo i Julii, Ofelię w Otellu, Kleopatrę w Antoniuszu i Kleopatrze, Rozalindę w Jak wam się podoba, Violę w Wieczorze Trzech Króli, Porcję w Kupcu weneckim, Lady Makbet w Makbecie, a także Małgorzatę w Fauście Johanna Wolfganga Goethego, Camilię w Damie Kameliowej Aleksandra Dumasa syna, Luizę w Intrydze i miłości Schillera.

Urodzona jako Helena Benda w mieszczańskiej rodzinie w 1840 r. w Krakowie. Aktorskie szlify zdobywała w amatorskiej trupie teatralnej, prowadzonej przez jej pierwszego partnera życiowego Gustawa Zimajera, który oparł repertuar ich grupy na Helenie, jako głównej aktorce, a także wymyślił dla niej pseudonim Modrzejewska. Młoda aktorka wplatała ambitne dramaty w lekki repertuar prowincjonalnego teatru.

Muzeum Pałac w Wilanowie zaprasza uczniów, a także tych wszystkich, których pasją jest rekonstrukcja ubiorów historycznych oraz projektowanie ubiorów, do zapoznania się z informacjami zgromadzonymi na stronie internetowej Pałacu w Wilanowie

Źródło tekstu oraz fotografii: Pałac w Wilanowie

Hieronim Dekutowski „Zapora”

Zapraszamy do obejrzenia najnowszego filmu dokumentalnego Instytutu Pamięci Narodowej pt. „Zapora”. Opowiada on o jednym z najbardziej niezłomnych dowódców polskiego podziemia niepodległościowego, cichociemnym – majorze Hieronimie Dekutowskim.

Jest to przede wszystkim zapis wspomnień podkomendnych mjr. „Zapory”, kolegów, przyjaciół i członków rodziny. Z ich opowieści wyłania się obraz człowieka wymagającego i upartego, a jednocześnie wrażliwego i tęskniącego za normalnym życiem. .

Historie opowiadane przez dawnych podkomendnych Dekutowskiego uzupełniają liczne zdjęcia, dokumenty i animacje przedstawiające najważniejsze akcje „Zaporczyków”. Mjr Dekutowski podobnie jak inni Żołnierze Wyklęci skazany został przez komunistów na wieczną niepamięć.

„Żołnierze Niezłomni. Żołnierze Wyklęci” – cykl etiud filmowych

Prezentujemy 20 etiud filmowych przedstawiających żołnierzy polskiego podziemia antykomunistycznego.

Etiudy powstały we współpracy Instytutu Pamięci Narodowej ze spółką Media Kontakt, przy wsparciu Ministerstwa Obrony Narodowej, Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych, Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, Muzeum Historii Polski oraz Miasta Lublin. Projekt został objęty patronatem Prezydenta RP Andrzeja Dudy.

Składające się na serię „Żołnierze Niezłomni. Żołnierze Wyklęci” etiudy w przystępny sposób prezentują sylwetki zarówno tych bardziej, jak i mniej znanych bohaterów podziemia i pomagają widzowi poznać oraz zrozumieć rzeczywistość powojennej Polski ludowej.

Józef Franczak „Laluś” (1918–1963)

Andrzej Kiszka ps. „Dąb” (1921–2017)

Zdzisław Broński „Uskok” (1912–1949)

Władysław Łukasiuk „Młot” (1906–1949)

Przejdź do treści